In het vorige artikel maakten we een soort introductie in de wereld van 3D-printers. Nu is het tijd om wat dieper in deze technologie te duiken en meer te weten te komen over de geheimen die deze teams verbergen, evenals de soorten 3D-printers die er zijn. Iets essentieels bij het kiezen van de juiste, aangezien ze allemaal hun voor- en nadelen hebben, dus er zal er altijd een zijn die meer aansluit bij uw behoeften.
Soorten 3D-printers volgens printtechnologieën
De soorten 3D-printers zijn zeer talrijk, en kan worden ingedeeld volgens verschillende criteria. Hier zijn enkele van de belangrijkste:
hoofdfamilies
Net zoals conventionele printers ook verschillende families hebben, kunnen 3D-printers voornamelijk worden ingedeeld in: 3-groepen:
- inkt: het is geen gewone inkt, maar een poederverbinding zoals cellulose of gips. De printer zal het model bouwen uit dit conglomeraat van stof.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Voordelige methode om in grote hoeveelheden te produceren. | Zeer breekbare stukken die verhardingsbehandelingen moeten ondergaan. |
- Laser/LED (optiek): is de technologie die wordt gebruikt in 3D-harsprinters. Ze bevatten in feite een vloeistof in een reservoir en worden blootgesteld aan laserblootstelling om de hars te laten stollen en UV-uitharding om uit te harden. Dat maakt de hars (op acryl gebaseerd fotopolymeer) wordt omgevormd tot een solide stuk met de vorm die nodig is.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
U kunt zeer complexe vormen afdrukken. | Ze zijn duur. |
Zeer hoge drukprecisie. | Meer bedoeld voor industrieel of professioneel gebruik. |
Uitstekende oppervlakteafwerking die weinig of geen nabewerking vereist. | Ze kunnen giftige dampen genereren, dus ze zijn niet erg geschikt voor woningen. |
- injectie: zijn degenen die voornamelijk gebruik maken van filamenten (meestal thermoplastisch) zoals PLA, ABS, Tuvalu, nylon, enz. Het idee achter deze familie is om vormen te creëren door de afzetting van gesmolten lagen van deze materialen (ze kunnen zeer gevarieerd zijn). Het resultaat is een robuust stuk, hoewel langzamer en met minder precisie dan de laser.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
betaalbare modellen. | Ze zijn traag. |
Aanbevolen voor hobbyisten, thuisgebruik en onderwijs. | Ze vormen het model in lagen en afhankelijk van de dikte van het filament kan de afwerking van mindere kwaliteit zijn. |
Keuze uit vele materialen. | Sommige onderdelen zijn afhankelijk van steunen die moeten worden afgedrukt om het onderdeel vast te houden. |
Robuuste resultaten. | Ze hebben meer nabewerking nodig. |
Er zijn veel merken en modellen om uit te kiezen. |
Zodra deze families bekend zijn, zullen we in de volgende paragrafen meer te weten komen over elk van hen en de technologieën die mogelijk bestaan.
Hars en/of optische 3D-printers
De hars en optische 3D-printers Ze zijn een van de meest geavanceerde en met de beste resultaten in hun afwerking, maar ze zijn meestal ook veel duurder. Daarnaast hebben ze in sommige gevallen ook extra machines nodig, zoals wassen en drogen, omdat deze functies niet in de printer zelf zijn geïntegreerd (of in gevallen waarin het schoonmaken van de onderdelen in een MSLA omslachtig is).
- Wassen: Na het printen van het 3D-deel is een wasproces nodig. Maar in plaats van het onderdeel te borstelen en te spuiten, kun je het voltooide onderdeel van het bouwplatform halen en de wasmachines gebruiken. Deze zullen fungeren als een automatische wasstraat, met een propeller die magnetisch binnenin roteert en de reinigingsvloeistof (een tank vol isopropylalcohol -IPA-) in de hermetisch afgesloten cabine beweegt.
- Zorg: na het reinigen is het ook noodzakelijk om het stuk uit te harden, dat wil zeggen blootstelling aan ultraviolette stralen die de eigenschappen van het polymeer veranderen en het uitharden. Om dit te doen, verwijdert het uithardingsstation het deel uit de reinigingsvloeistof waar het was ondergedompeld, droogt het terwijl het draait om alle kanten te bereiken. Zodra dit is gebeurd, begint een UV-LED-balk het stuk uit te harden, alsof het een oven is.
SLA (StereoLithografie)
deze stereolithografie techniek het is een vrij oude methode die is vernieuwd voor 3D-printers. Er wordt een lichtgevoelige vloeibare hars gebruikt die uithardt op de plaatsen waar de laserstraal inslaat. Dit is hoe de lagen worden gemaakt totdat het voltooide stuk is bereikt.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Gladde oppervlakteafwerking. | Hoge kosten. |
In staat om complexe patronen af te drukken. | Minder milieuvriendelijk. |
Beste voor kleine onderdelen. | Heeft een uithardingsproces nodig na het afdrukken. |
Snel | U kunt geen grote delen printen. |
Keuze uit diverse materialen. | Deze printers zijn niet de meest duurzame en robuuste. |
Compact en gemakkelijk te vervoeren. |
SLS (selectieve lasersintering)
Het is een ander proces van selectief lasersinteren vergelijkbaar met DLP en SLA, maar in plaats van een vloeistof wordt een poeder gebruikt. De laserstraal zal smelten en de stofdeeltjes laag voor laag hechten totdat het uiteindelijke model is gevormd. Het voordeel van deze methode is dat je veel verschillende materialen (nylon, metaal,...) kunt gebruiken om onderdelen te maken die moeilijk te maken zijn met traditionele methoden zoals mallen of extrusie.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Batch printen kan op een eenvoudige manier. | Beperkte hoeveelheid materialen. |
De drukprijs is relatief betaalbaar. | Het staat de recycling van het materiaal niet toe. |
Heeft geen ondersteuning nodig. | Potentiële gezondheidsrisico's. |
Zeer gedetailleerde stukken. | De stukjes zijn broos. |
Goed voor experimenteel gebruik. | Nabewerking is lastig. |
U kunt grotere delen printen. |
DLP (Digital Light Processing)
Deze technologie van digitale lichtverwerking is een ander type 3D-printen vergelijkbaar met SLA, en maakt ook gebruik van lichtgeharde vloeibare fotopolymeren. Het verschil zit hem echter in de lichtbron, in dit geval een digitaal projectiescherm, gericht op de punten waar de hars moet uitharden, wat het printproces versnelt in vergelijking met SLA.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Hoge afdruksnelheid. | Onveilige verbruiksartikelen. |
Grote precisie. | Verbruiksartikelen hebben hoge kosten. |
Het kan goed zijn voor verschillende toepassingsgebieden. | |
3D-printer met lage kosten. |
MSLA (gemaskeerde SLA)
Het is gebaseerd op SLA-technologie en deelt veel van zijn functies, maar is een soort gemaskeerde SLA-technologie. Dat wil zeggen, het gebruikt een LED-array als UV-lichtbron. Met andere woorden, het heeft een LCD-scherm waardoor licht wordt uitgestraald dat overeenkomt met de vorm van een laag, waardoor alle hars in één keer wordt blootgesteld en hogere afdruksnelheden worden bereikt. Dat wil zeggen, het scherm projecteert plakken of plakken.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Gladde oppervlakteafwerking. | Hoge kosten. |
In staat om complexe patronen af te drukken. | Minder milieuvriendelijk. |
Afdruksnelheid. | Heeft een uithardingsproces nodig na het afdrukken. |
Keuze uit diverse materialen. | U kunt geen grote delen printen. |
Compact en gemakkelijk te vervoeren. | Deze printers zijn niet de meest duurzame en robuuste. |
DMLS (Direct Metal Laser Sintering) of DMLS (PolyJet Direct Metal Laser Sinteren)
In dit geval genereert het objecten op een vergelijkbare manier als SLS, maar het verschil is dat het poeder niet wordt gesmolten, maar door de laser wordt verwarmd tot het punt waar kan fuseren op moleculair niveau. Door de spanningen zijn de stukken meestal wat bros, hoewel ze kunnen worden onderworpen aan een daaropvolgend thermisch proces om ze beter bestand te maken. Deze technologie wordt veel gebruikt in de industrie om onderdelen van metaal of legeringen te vervaardigen.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Industrieel erg handig. | gezichten. |
Ze kunnen worden gebruikt voor het bedrukken van metalen onderdelen. | Ze zijn meestal groot. |
Heeft geen ondersteuning nodig. | Onderdelen kunnen broos zijn. |
Zeer gedetailleerde stukken. | Het heeft een naproces nodig dat uitgloeien omvat om de metalen of andere soorten materialen te smelten. |
U kunt stukken van veel verschillende formaten afdrukken. |
Extrusie of depositie (injectie)
Als we het hebben over de familie van printers die gebruik maken van depositie technieken met behulp van materiaalextruders kan men onderscheid maken tussen de volgende technologieën:
FDM (Fused Deposition Modelling)
Deze modelleringstechnieken het afzetten van gesmolten materiaal om het object laag voor laag samen te stellen. Wanneer een filament wordt verwarmd en smelt, gaat het door een extruder en beweegt de kop in de XY-coördinaten die worden aangegeven door het bestand met het afdrukmodel. Gebruik voor de andere dimensie een Z-offset voor de opeenvolgende lagen.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Gesloten. | Het zijn grote machines voor de industrie. |
Grote verscheidenheid aan materialen om uit te kiezen. | Ze zijn niet goedkoop. |
Afwerkingen van goede kwaliteit. | Ze hebben meer onderhoud nodig. |
FFF (Fused Filament Fabricage)
Verschillen tussen FDM en FFF? Hoewel het soms als synoniem wordt gebruikt, is FDM een term die verwijst naar een technologie die in 1989 door Stratasys is ontwikkeld. De term FFF heeft daarentegen overeenkomsten, maar werd in 2005 bedacht door de makers van RepRap.
Met de popularisering van 3D-printers en de FDM-octrooi verloopt in 2009, werd de weg gebaand voor nieuwe goedkope printers met een zeer vergelijkbare technologie genaamd FFF:
- FDM: grote en gesloten machines voor gebruik in de techniek en met hoogwaardige resultaten.
- FFF: open printers, goedkoper, en met slechtere en meer inconsistente resultaten voor toepassingen waarbij onderdelen met zeer specifieke eigenschappen nodig zijn.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Ze zijn niet duur. | Ruw oppervlak van de stukken. |
Het filament kan opnieuw worden gebruikt. | Kromtrekken (vervorming) komt vaak voor. Dat wil zeggen, een deel van het object dat u afdrukt, is naar boven gebogen vanwege het temperatuurverschil tussen de lagen. |
Ze zijn eenvoudig. | Het mondstuk heeft de neiging verstopt te raken. |
Er is een grote verscheidenheid aan materialen om uit te kiezen. | Het duurt lang om ze af te drukken. |
Ze zijn compact en gemakkelijk te vervoeren. | Problemen met laagverschuiving door gebrek aan hechting tussen lagen. |
Je vindt ze zowel afgewerkt als in kits om te monteren. | Zwakte. |
Het bed of de ondersteuning moet regelmatig worden gekalibreerd. |
Andere soorten geavanceerde 3D-printers
Afgezien van de bovengenoemde soorten 3D-printers of printtechnologieën, zijn er andere die misschien niet populair zijn voor thuisgebruik, maar die wel zijn interessant voor industrie of onderzoek:
MJF (Multi Jet Fusion) of MJ (Materiaalstralen)
Een andere 3D-printtechnologie die u kunt vinden, is de MJF of gewoon MJ. Zoals de naam al doet vermoeden, is het een proces waarbij materialen worden geïnjecteerd. De soorten 3D-printers die deze printmethode hebben omarmd, zijn voornamelijk bedoeld voor de sieradenindustrie en bereiken een hoge kwaliteit door honderden kleine druppeltjes fotopolymeer te injecteren en vervolgens door een UV (ultraviolet) lichtuitharding (stolling) proces te gaan.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Hoge afdruksnelheid. | Er zijn momenteel geen keramische materialen in de handel verkrijgbaar. |
Geschikt voor zakelijk gebruik. | Technologie niet al te wijdverbreid. |
Hoge mate van automatisering tijdens het druk- en nabewerkingsproces. |
SLM (selectief lasersmelten)
Het is een geavanceerde technologie, met een zeer krachtige laserbron, en 3D-printers van dit type hebben vrij hoge prijzen, dus het is bedoeld voor professioneel gebruik. In zekere zin zijn ze vergelijkbaar met SLS optische technologie, selectief versmelten door laser. Zeer gebruikt in selectief metaalpoeder smelten en genereer laag voor laag zeer robuuste stukken, zodat u bepaalde nabehandelingen vermijdt.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
U kunt metalen onderdelen met complexe vormen printen. | Beperkte hoeveelheid materialen. |
Het resultaat is een nauwkeurig en robuust stuk. | Ze zijn duur en groot. |
Heeft geen ondersteuning nodig. | Het energieverbruik is hoog. |
Geschikt voor industrieel gebruik. |
EBM (elektronenstraal smelten)
De technologie van elektronenstraal fusie het is een additief productieproces dat erg lijkt op SLM en diep geworteld is in de lucht- en ruimtevaartindustrie. Het is ook in staat om zeer dichte en robuuste modellen te produceren, maar het verschil is dat in plaats van een laser een elektronenstraal wordt gebruikt om het metaalpoeder te smelten. Deze technologie voor industrieel gebruik kan leiden tot smelten bij temperaturen van 1000ºC.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
U kunt metalen onderdelen met complexe vormen printen. | Zeer beperkte hoeveelheid materialen, omdat het momenteel alleen kan worden gebruikt voor bepaalde metalen zoals kobalt-chroom of titaniumlegeringen. |
Het resultaat is een nauwkeurig en robuust stuk. | Ze zijn duur en groot. |
Heeft geen ondersteuning nodig. | Het energieverbruik is hoog. |
Geschikt voor industrieel gebruik. | Ze hebben gekwalificeerd personeel en beschermingsmaatregelen nodig voor hun gebruik. |
BJ (bindmiddelspuiten)
Het is een van de bestaande typen 3D-printers, met een technologie die op industrieel niveau wordt gebruikt. In dit geval is het gebruik een poeder als basis voor het vervaardigen van onderdelen, met een bindmiddel om lagen te vormen. Dat wil zeggen, het gebruikt poeders van het materiaal samen met een soort lijm die later wordt verwijderd, zodat alleen het basismateriaal overblijft. Dit soort printers kan materialen gebruiken zoals gips, cement, metaaldeeltjes, zand en zelfs polymeren.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Grote verscheidenheid aan materialen om de stukken te vervaardigen. | Ze kunnen groot van formaat zijn. |
U kunt grote objecten afdrukken. | Ze zijn duur. |
Heeft geen ondersteuning nodig. | Niet geschikt voor huishoudelijk gebruik. |
Geschikt voor industrieel gebruik. | Het kan nodig zijn om het model aan elk geval aan te passen. |
Beton of 3DCP
Het is een soort drukwerk dat steeds meer belangstelling krijgt voor de bouwsector. 3DCP staat voor 3D Concrete Printing, oftewel 3D-printen van cement. Een computerondersteund proces om structuren van cement te creëren door extrusie om lagen te vormen en zo muren, huizen, enz.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Ze kunnen snel structuren bouwen. | Ze kunnen groot van formaat zijn. |
Ze zijn van groot belang voor de bouwsector. | Ze zijn duur en complex. |
Ze kunnen de bouw van goedkopere en duurzamere woningen mogelijk maken. | Elk geval zal de 3D-printer specifiek moeten aanpassen. |
Een belangrijke ontwikkeling voor de kolonisatie van andere planeten. |
LOM (productie van gelamineerde objecten)
De LOM omvat enkele soorten 3D-printers die worden gebruikt voor de rollende productie. Om dit te doen, worden stoffen, vellen papier, vellen of metalen platen, plastic, enz. gebruikt, waarbij de lagen vel voor vel worden gedeponeerd en een lijm wordt gebruikt om ze samen te voegen, naast het gebruik van industriële snijtechnieken om de vorm te genereren, zoals zoals lasersnijden kan zijn.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Ze kunnen stevige constructies bouwen. | Het zijn geen compacte 3D-printers. |
Mogelijkheid om te kiezen tussen zeer uiteenlopende grondstoffen. | Ze zijn duur en complex. |
Ze kunnen toepassingen hebben in de luchtvaartsector of in de concurrentiesector voor bepaalde composieten. | Ze hebben gekwalificeerd personeel nodig. |
DOD (Drop-on-Demand)
Een andere techniek van drop-on-demand maakt gebruik van twee 'inkt'-jets, waarbij de ene het bouwmateriaal voor het object deponeert en de andere een oplosbaar materiaal voor de dragers. Op deze manier bouwt het laag voor laag op, met behulp van extra hulpmiddelen om het model te vormen, zoals een vliegensnijder die het gebied in aanbouw polijst. Op deze manier wordt een perfect vlak oppervlak bereikt, daarom wordt het veel gebruikt in de industrie waar meer precisie nodig is, zoals het maken van matrijzen.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Perfect voor industrieel gebruik. | Ze kunnen groot van formaat zijn. |
Grote precisie in afwerkingen. | Ze zijn duur en complex. |
Ze kunnen grote objecten printen. | Ze hebben gekwalificeerd personeel nodig. |
Heeft geen ondersteuning nodig. | Enigszins beperkte materialen. |
MME (Metal Materiaal Extrusie)
Deze methode lijkt erg op FFF of FDM, dat wil zeggen, het bestaat uit de extrusie van een polymeer. Het verschil is dat dit polymeer heeft een hoge metaalpoederbelasting. Daarom kan bij het maken van de vorm nabewerking (onthechting en sinteren) worden gedaan om een solide metalen onderdeel te creëren.
UAM (Ultrasone Additieve Productie)
Deze andere methode maakt gebruik van metalen platen die laag voor laag zijn en samengesmolten door ultrageluid om de oppervlakken te mengen en een solide onderdeel te creëren.
bioprinten
Tot slot mag onder de soorten 3D-printers een van de meest geavanceerde en interessante voor medisch gebruik, naast andere toepassingen in de industrie, niet ontbreken. Gaat over bioprinttechnologie, die gebaseerd kan zijn op enkele van de vorige technieken, maar met bijzonderheden. Er zijn bijvoorbeeld gevallen waarin ze zijn gebaseerd op laagdepositie, bioink jets (bioink), laser-assisted bioprinting, druk, micro-extrusie, SLA, directe celextrusie, magnetische technologieën, enz. Alles zal afhangen van het gebruik dat u eraan wilt geven, aangezien elk ervan zijn potentiële voordelen en beperkingen heeft.
3D bioprinten heeft drie fundamentele fasen welke zijn:
- Pre-bioprinting: is het proces van het maken van een model, zoals 3D-modellering met behulp van 3D-afdruksoftware. Maar in dit geval zijn complexere stappen nodig om het model te verkrijgen, met tests zoals biopsieën, computertomografie, magnetische resonantiebeeldvorming, enz. Op deze manier kunt u het model verkrijgen dat wordt verzonden om te printen.
- bioprinten: Wanneer de verschillende benodigde materialen worden gebruikt, zoals vloeibare oplossingen met cellen, matrices, voedingsstoffen, bio-inkten, enz., en deze in de printcartridge worden geplaatst zodat de printer het weefsel, orgaan of object begint te creëren.
- Post-bioprinting: het is het proces voorafgaand aan het printen, zoals het geval was bij 3D-printen, er zijn ook verschillende eerdere processen. Ze kunnen zijn voor het genereren van een stabiele structuur, weefselrijping, vasculatuur, enz. Hiervoor zijn in veel gevallen bioreactoren nodig.
Voordelen | Nadelen |
---|---|
Mogelijkheid om levende stoffen te bedrukken. | Complexiteit. |
Het zou het probleem van het tekort aan organen voor transplantatie kunnen oplossen. | Kosten van deze geavanceerde apparatuur. |
Elimineer de noodzaak van dierproeven. | Behoefte aan voorbewerking, naast nabewerking. |
Snelheid en precisie. | Nog in experimentele fase. |
Soorten 3D-printers volgens materialen
Een andere manier om 3D-printers te catalogiseren is door: het soort materiaal waarop ze kunnen printen, hoewel sommige huishoudelijke en industriële 3D-printers een verscheidenheid aan materialen accepteren om te printen (zolang ze vergelijkbare kenmerken hebben, zoals smeltpunt, ...), net zoals een conventionele printer verschillende soorten papier kan gebruiken.
metalen 3D-printers
Alle metalen zijn niet goed geschikt voor verschillende soorten 3D-printers. Met behulp van enkele van de hierboven beschreven technologieën kunnen er zelfs maar een paar worden afgehandeld. De meest voorkomende metaalpoeders gebruikt in additive manufacturing zijn:
- RVS (diverse soorten)
- Gereedschapsstaal (met verschillende koolstofsamenstelling)
- Titanium legeringen.
- Aluminium legeringen.
- Op nikkel gebaseerde superlegeringen, zoals Inconel (een austenitische Ni-Cr-legering).
- Kobalt-chroom legeringen.
- Legeringen op koperbasis.
- Edelmetalen (goud, zilver, platina,…).
- Exotische metalen (palladium, tantaal,…).
3D-voedselprinters
Het is steeds gebruikelijker om te vinden 3D-printers om voedsel te maken met behulp van additieve productiemethoden. In dit geval zijn enkele van de meest voorkomende:
- Functionele componenten (prebiotica, probiotica, mineralen, vitamines, vetzuren, fytochemicaliën en andere antioxidanten).
- Vezel.
- Vetten
- Verschillende soorten koolhydraten, zoals meel en suiker.
- Eiwitten (dierlijk of plantaardig) om vleesachtige texturen te vormen.
- Hydrogels, zoals gelatine en alginaat.
- Chocolade.
Kunststof 3D-printers
Een van de meest gebruikte materialen voor 3D-printen, vooral voor thuis-3D-printers, is natuurlijk: de polymeren:
- Kunststoffen zoals PLA, ABS, PET, PC, enz.
- Hoogwaardige polymeren zoals PEEK, PEKK, ULTEM, enz.
- Synthetische polyamiden van het textieltype, zoals nylon of nylon.
- In water oplosbaar zoals HIPS, PVA, BVOH, enz.
- Flexibel zoals TPE of TPU, zoals die van siliconen hoesjes voor mobiele telefoons.
- Op polymerisatie gebaseerde harsen.
Ook als u een 3D-printer gaat gebruiken om objecten te printen voor gebruik in voedsel, zoals kopjes, glazen, borden, bestek, enz., moet u weten wat de voedselveilige kunststoffen:
- PLA, PP, co-polyester, PET, PET-G, HIPS, nylon 6, ABS, ASA en PEI. Als u ze gebruikt om in de vaatwasser te wassen of om hogere temperaturen te weerstaan, gooi nylon, PLA en PET dan weg, aangezien ze de neiging hebben om te vervormen bij temperaturen tussen 60-70ºC.
Biomaterialen
Wat betreft de 3D bioprinten, vindt u ook een grote verscheidenheid aan producten en materialen:
- synthetische polymeren.
- Poly-L-melkzuur.
- Biomoleculen, zoals DNA.
- Bioinkt met lage viscositeit met cellen in suspensie (specifieke cellen of stamcellen). Met hyaluronzuur, collageen, enz.
- Metalen voor protheses.
- Eiwitten.
- composieten.
- Gelatine-agarose.
- lichtgevoelige materialen.
- Acryl en epoxyharsen.
- Polybutyleentereftalaat (PBT)
- Polyglycolzuur (PGA)
- Polyetheretherketon (PEEK)
- polyurethaan
- Polyvinylalcohol (PVA)
- Polymelkzuur-co-glycolzuur (PLGA)
- Chitosan
- Andere pasta's, hydrogels en vloeistoffen.
Composieten en hybriden
Er zijn ook anderen hybride verbindingen voor 3D-printers, hoewel ze exotischer en zeer divers zijn:
- PLA-gebaseerd (70% PLA + 30% ander materiaal), zoals hout, bamboe, wol, kurkfilamenten, enz.
- Composieten (koolstofvezel, glasvezel, kevlar, enz.).
- Alumina (mengsel van polymeren en aluminiumpoeders).
- keramiek. Enkele voorbeelden zijn porselein, terracotta, enz.
- Metaaloxiden: aluminiumoxide, zirkoon, kwarts, enz.
- Niet op oxidebasis: siliciumcarbiden, aluminiumnitride, enz.
- Biokeramiek: zoals hydroxyapatiet (HA), tricalciumfosfaat (TCP), enz.
- Op cement gebaseerde verbindingen, zoals verschillende soorten mortel en beton.
- Nanomaterialen en slimme materialen.
- En er komen nog veel meer innovatieve materialen aan.
volgens gebruik
Last but not least kunnen ook verschillende soorten 3D-printers worden gecatalogiseerd volgens gebruik wat wordt er gegeven:
Industriële 3D-printers
De industriële 3D-printers Ze zijn een heel bijzonder type printer. Ze beschikken meestal over geavanceerde technologieën, zijn niet alleen aanzienlijk groot in omvang, maar ook geprijsd op duizenden euro's. Ze zijn ontworpen voor gebruik in de industrie, om snel, nauwkeurig en in grote hoeveelheden te produceren. En ze kunnen worden gebruikt in sectoren zoals luchtvaart, elektronica en halfgeleiders, farmaceutica, voertuigen, bouw, ruimtevaart, motorsport, enz.
De industriële 3d printer prijzen kan oscilleren van € 4000 tot € 300.000 in sommige gevallen, afhankelijk van de maat, het merk, het model, de materialen en de eigenschappen.
Grote 3D-printers
Hoewel dit type grote 3D-printers zou kunnen worden opgenomen in de industriële, het is waar dat er enkele modellen zijn die zijn ontworpen voor gebruik buiten de industrie, zoals sommige printers die grote onderdelen kunnen printen voor fabrikanten die dit nodig hebben, voor kleine bedrijven, enz. Ik verwijs naar die modellen die niet zo groot en duur zijn als de industriële, zoals Anycubic Chiron, Snapmaker 3D, Tronxy X5SA, Tevo Tornado, Creality CR 10S, Dremer DigiLab 3D20, enz.
Goedkope 3D-printers
Veel montagekits 3D-printers voor thuisgebruik, of zo open source projecten, zoals Prusa, Lulzbot, Voron, SeeMeCNC, BigFDM, Creality Ender, Ultimaker, enz., evenals andere merken die compacte 3D-printers verkopen, hebben 3D-printen ook in veel huizen gebracht. Wat voorheen slechts een paar bedrijven zich konden veroorloven, nu kan worden geprijsd vergelijkbaar met conventionele printers.
Over het algemeen zijn deze printers: bedoeld voor privégebruik, zoals doe-het-zelvers of makers, of voor sommige freelancers die af en toe bepaalde modellen moeten maken. Maar ze zijn niet ontworpen om grote modellen te maken, noch massaal, noch snel. En voor het grootste deel zijn ze gemaakt van hars of plastic filament.
3D potlood
Tot slot, om dit artikel af te ronden, wilde ik mezelf niet achterlaten 3D potloden. Ze zijn niet een van de soorten 3D-printers als zodanig, maar ze hebben wel een gemeenschappelijk doel en kunnen heel praktisch zijn om enkele eenvoudige modellen te maken, voor kinderen, enz.
zij een zeer goedkope prijs, en eigenlijk zijn kleine penvormige draagbare 3D-printers waarmee je tekeningen met volume kunt maken. Ze gebruiken meestal plastic filamenten zoals PLA, ABS, enz., en hun werking is heel eenvoudig. Ze worden in feite aangesloten op een stopcontact en worden warm als soldeerbouten of hete lijmpistolen. Zo smelten ze het plastic dat door de punt zal stromen om de tekening te maken.
Meer informatie
- Beste hars 3D-printers
- 3D-scanner
- 3D-printer reserveonderdelen
- Filamenten en hars voor 3D-printers
- Beste industriële 3D-printers
- Beste 3D-printers voor thuis
- Beste goedkope 3D-printers
- Hoe kies je de beste 3D-printer
- Alles over STL- en 3D-afdrukformaten
- Handleiding Aan de slag met 3D-printen