In de wereld van elektronica en ontwikkelborden spelen temperatuur- en vochtigheidssensoren een fundamentele rol in projecten met betrekking tot weerstations, domotica en nog veel meer. Een van de meest populaire debatten draait om de vergelijking tussen de AHT20 en DHT11, twee goedkope sensoren maar met heel verschillende functies. Als u zich afvraagt welke de moeite waard is om voor uw project te gebruiken, zal dit artikel u helpen de belangrijkste verschillen te begrijpen en welke de beste optie zou kunnen zijn.
Historisch gezien is de DHT11 Het is een van de meest gebruikte sensoren vanwege de lage kosten en het gebruiksgemak met platforms zoals Arduino. Echter, met de komst van modernere alternatieven zoals AHT20Veel ontwikkelaars heroverwegen of het de moeite waard is om de DHT11 te blijven gebruiken of dat het beter is om naar deze nieuwe sensoren te migreren.
Hoe werken DHT11- en DHT22-sensoren?
El DHT11 en zijn 'oudere broer', DHT22, domineerde tot voor kort de markt voor vochtigheids- en temperatuursensoren. Beide sensoren werken door gelijktijdig te meten vochtigheid en temperatuur, waardoor een eenvoudige digitale uitvoer voor microcontrollers wordt geboden. Het probleem is dat deze sensoren een enorme belasting op de CPU's leggen, waarbij communicatiemethoden resulteren in beschadigde of onjuiste metingen.
El DHT11 heeft een beperktere nauwkeurigheid vergeleken met de DHT22, waardoor ze alleen geschikt zijn voor toepassingen waarbij een foutmarge acceptabel is.
Modernere alternatieven: de AHT20
Dankzij de evolutie van elektronische componenten, nieuwe sensoren zoals AHT20 zijn naar voren gekomen als nauwkeurigere en betrouwbaardere alternatieven. Deze sensor maakt gebruik van de interface I2C, wat de communicatieproblemen in de DHT11 y DHT22. Bovendien heeft het een veel grotere betrouwbaarheid in moeilijke omgevingen en is de nauwkeurigheid superieur, met een nauwkeurigheid van ±0.3°C in temperatuur en ±2% in vochtigheid.
El AHT20 pakt niet alleen nauwkeurigheidsproblemen aan, maar presteert ook beter dan zijn concurrenten op het gebied van integratiegemak, dankzij de compatibiliteit met EMBLEEM QT en een groter spanningsbereik waardoor het een veelzijdige sensor is. Bovendien zijn de kosten geen excuus, want de AHT20 blijft zeer betaalbaar.
Waar moet u op letten bij de keuze tussen deze twee sensoren?
Als u zich zorgen maakt over precisie en prestaties, is de AHT20 Het is uw beste optie. Als je echter gewoon een goedkope sensor nodig hebt voor basis- of educatieve projecten, dan is de DHT11 zou zijn functie nog kunnen vervullen. Ten slotte hangt het af van de eisen van uw project: als nauwkeurigheid niet essentieel is, is de DHT11 nog steeds een geldige keuze.